Χρονικό μιας απόφασης άπαρτης ~ Ελένη Μαρθάρη

Θυμάσαι;

Ήταν πριν 

απ' την προδοσία

που σχεδιάζαμε.

Προτού το στερνό αντίο

μιας επιστολής

που δεν στάλθηκε .

Αίτια η συμπόνια μου.

Απρόσμενα

άλλαξα της προδοσίας 

τον παραλήπτη.

Και τώρα ...

τρέμοντας καρτερώ

την ετυμηγορία του Ονείρου,

Ψευδαίσθηση

που το μετονόμασα 

και που απροειδοποίητα  

απ' τη δίνη του βγήκα.

Κι εσύ στο πλευρό του. 

Κατήγορος.

Ήταν θαρρώ στην όχθη

του Σηκουάνα.

Συνήθης η απομάκρυνση

πριν μια μεγάλη απόφαση .

Κι εκείνη τη νύχτα

- μόνον εκείνη -

ο σιδερένιος πύργος

έμεινε αφώτιστος.

Στη γκρίζα, μουντή του όψη.

... Ήταν η τελευταία μας .

Ισόβιος εγκλεισμός 

στο πικρό αληθές - ομόφωνα - η ποινή μου .

Θυμάμαι καλά..

Robert Doisneau photography