Είναι
που τις νύχτες
μια ορέγεται
μαύρα ρούχα
και
κιθάρες ηλεκτρικές
και μια
χαραμίζει τα αυτιά
και τα σέα του
στο τεράστιο
στόμα
μιας σκυλούς
- ή μιας χάρυβδης-
υπερτροφικής .
Είναι
που τις μέρες
παραμυθιάζεται
ότι κάθε νύχτα
ζει το Απόλυτο.
Νύχτωσε πάλι.
Είναι
και τούτο το ψάξιμο.
Στης
ντουλάπας του
τις ανάκατες μάσκες .
Τι ύφος
δένει με τον καιρό
για να το ντυθεί .
Βαρέθηκε πια .
Να τώρα ... Συνάμα
παγώνει και καίγεται .
-
-
Είναι κι αυτή
η παράξενη,
λαμπερή βροχή .
Που θα τον λύτρωνε .
Και την έχει πια χάσει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .