. και πάλι
θα ρθει η άνοιξη.
με τ' άνθος
και με το καρφί.
κι οι παπαρούνες
απ' το πένθος
θα ματώσουν.
μα θα τις γδύσει
ο άνεμος.
θα γιατρευτούν.
συχνά
έχουν την όψη μου.
-
-
όταν πασχίζω
απ' το πάθος μου το ακραίο
να γλιτώσω . _
. και πάλι
θα ρθει η άνοιξη.
με τ' άνθος
και με το καρφί.
κι οι παπαρούνες
απ' το πένθος
θα ματώσουν.
μα θα τις γδύσει
ο άνεμος.
θα γιατρευτούν.
συχνά
έχουν την όψη μου.
-
-
όταν πασχίζω
απ' το πάθος μου το ακραίο
να γλιτώσω . _
Θέλω
έναν ταλαίπωρο βιετκόγκ
να τον κεράσει φραπεδιά αμερικανάκι.
κι έναν κοντό με κοντομάνικο
τύφλα στη βότκα να ουρλιάζει
ζήτω ο κόκκινος στρατός
κι έναν θεό
να μη σηκώνει απ' το θηκάρι
το σταυρό
στου σατανά το αντάμωμα.
.
δεν ζούμε δίχως τους δαιμόνους μας.
.
εγώ φαρσί το ξέρω το 'πιστεύω'
Θυμάσαι πάτερ μου
-συ που με ξερεις-
πώς με θωρρούσες άναυδος σε κείνο το μυστήριο που όλο το ξεχνώ;
....κανέναν όμως δεν απεταξάμην
όλοι περνούν, κοιτούν κι ανάλογα τα κέφια μου κι εγώ..
κι έτσι
ανυποψίαστο
καθώς
αναρρώνεις
από
τραύματα
προηγούμενης μου
επίθεσης
να γδύνομαι
απ' τα
διάφανα
μαύρα
του χάους μου
και μετρώντας
το πολύ
ως το
εξήντα εννιά
στυγνά
να σε
ξαναλιώνω..