Τέλεψε πάλι
το μαύρο ποίημα.
Έχω ήδη στρέψει
το μάγουλο
γι άλλο ένα χαστούκι.
Καιρό τώρα σώθηκαν
τα χειροκροτήματα.
Πονάνε οι Αλήθειες.
Κι ο πόνος γλυκαίνει
όταν τον επιστρέφεις .
Φεγγάρια, αστέρια
και θάλασσες ταξιδιάρες
μου την έχουν στημένη.
Σχεδιάζουν το τέλος μου.
Άγρια κύματα
θα με ξεβράσουν
σε νύχτα αφέγγαρη κι άναστρη.
Θα μπω στη λίστα
των αγνοούμενων.
Θα ψάχνω - μάταια -
κάποιον απ' τους ομοίους μου.
Ανατολές απαστράπτουσες
- θα υποθέσω -
πως τους παρέσυραν.
Τι κι αν έγραφαν μαύρα ποιήματα ;
 |
| Natalia Drepina Photography |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .