Κιτρινισμένο
με τη μελαγχολία
στα μάτια.
Νάτο ξανά στο κατώφλι μου.
Απρόσκλητο.
Με μια ανθοδέσμη
από φύλλα ξερά.
Γιομάτο αυτοπεποίθηση.
Κι εγώ να καμώνομαι
πως ακόμη δε γδύθηκα
τη γαλάζια, ζεστή θάλασσα
τις σκοτεινές του ορέξεις
για να δεχθώ.
Στην υγρή αγκάλη του
σβήνω τον πόθο μου.
Κάθε Σεπτέμβρη.
Τάχα αθέλητη στο βωμό του θυσία.
 |
| shrouq zain aldeen photography |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .