Είμαι ακόμη παιδούλα.
Δεν πηγαίνει αυτό με το χρόνο.
Ξεπαστρεύω νεκρές μουσικές
και ξενέρωτα λόγια
που μαζεύω από βράδια χαμένα .
Τα πετάω σε βρώμικες λίμνες .
Δεν αξίζουν τις θάλασσες .
Και δεν είμαι και κάτι σπουδαίο.
Μόνο να ένα τόσο δα κοριτσάκι.
Που 'ναι ξέχειλο όμως
απ' αυτό το ζουμί που προσάπτουν
σε κείνη την κότα.
Και τυχαίνει να ξέρει
κατά πού πάνε τα τέσσερα.
Στο κατόπι τα παίρνει
και - να μα την αλήθεια σας λέω -
τα γονατίζει.
και κουνάει τους γλουτούς όλο πρόκληση.
Να φτιαχτεί η ζωή .
 |
| Photographer Andreas Theologitis |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .