Σε ανύποπτο χρόνο μικραίνει και γίνεται πάλι παιδί.
Παιδί χωρίς κηδεμόνα.
Ποιος ν' αναλάβει ένα παιδί αλλόκοτο ; ... γερασμένο;
Στο πρώτο ταξίδι του να 'ναι ή στο στερνό;
Κι αυτή η αίσθηση του κινδύνου .... ! Ασύγκριτη.
Ποιος μπορεί να τη νιώσει καλύτερα από ένα παιδί ;
Που ξεμακραίνει άφοβα μόνο.
Με του μυαλού του, τα χωρίς σεντόνια, γυμνά φαντάσματα .
Το είδωλο τους που το πιάνει ο καθρέφτης.
Σε τεντωμένο σχοινί ...... Να γνέφει στην ηδονή.
Βρίσκεται μπρος στην πύλη του ουρανού ;
Ακροβατεί στης αβύσσου το χείλος ; .. who knows ?
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .