Κρυφά συνευρίσκονταν τις στερνές γόνιμες μέρες του Αυγούστου μ' ένα φθινόπωρο.
Ο νόθος Σεπτέμβρης τους, απ' τα σπάργανα ακόμη,τη δασκάλευε πώς να γαληνεύει τις δύσκολες θάλασσες.
Έτσι κατάφερνε - σωστή μάνα πια - να θωπεύει τ' άλλα δυό σκοτεινά, 'λαφροΐσκιωτα της παιδιά.
Όταν έφευγαν γι άλλους τόπους, τα παιδιά του χειμώνα την παρηγόραγαν.
κι όταν 'χήρευε' κάθε που μετανάστευε κι ο Φλεβάρης, τα παιδιά της Άνοιξης της χρωμάτιζαν τις θλιμμένες ώρες.
Στο απυρόβλητο πάντα βρίσκονταν.
Κείνα τα παιδιά του καλοκαιριού μοναχά στόχο θαρρείς και την είχαν βάλει.
Βαριόταν τις ορμήνιες της για το ανούσιο του εφήμερου που τα διακατείχε.
Περιγελούσαν το στοχασμό της. Ένιωθε απροστάτευτη.
Την κατάλληλη πάντα στιγμή την έσωζε ένας νόθος Σεπτέμβρης.
Γέννα κρυφής συνεύρεσης μ' άλλο ένα Φθινόπωρο.
Τις στερνές γόνιμες μέρες του Αυγούστου.
Τ' όνειρο της ένα απ' αυτά να καταφέρει να νυμφευθεί..άπιαστο παραμένει.
 |
| Anka Zhuravleva art |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .