Εξόριστη η καρδιά
σε μνήμες
που μπάζουν
από παντού.
Με της απόγνωσης
το μαστίγιο
τώρα την τιμωρούν.
Ξεπαγιάζει.
Τη νοτίζει
ως τα τρίσβαθα
μια ομίχλη που ποτέ
δε θα γίνει
λυτρωτική βροχή.
Ως τ' ανύπαρκτα
κόκαλα της απ' την
υγρασία σταλάζει.
Με χτικιό
η τρυφεράδα της
θ' αφήσει στερνή πνοή.
Την αποχωρίστηκα.
Αυτοχείρως
την καταδίκη της
υπέγραψα στο χαρτί.
Όχι ...
Δε θα προλάβει να κεράσει
άλλη λαχτάρα αβάσταχτη όσο ζει .
 |
| Stephanie Pearl Photography |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .