Ίπταμαι ...
προσωρινώς ...
Σαν κόμπρες
χάσκουν κάτω
από τα πόδια μου
της γέεννας
οι πύρινες οι γλώσσες .
Θαρρώ πληρώνω ...
Πριν το ξεψύχισμα
απόδρασα
απ' το σταυρό
του Γολγοθά μου .
Ακόμη μόνον
οι άφοβοι Θεοί
ίπτανται
και αγγίζουν
παραδείσους; ;
Στην ηδονή
της φλόγας τώρα ,
αδιαφορώ
για την απάντηση .
Άφοβα σπαταλώ
την ταπεινή θνητότητα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .