Μάτια γεμάτα θάλασσα
που δεν θυμόταν ακτές.
Είδε το όνομα του γραμμένο σε νότες.
Έσταζε ο χρόνος
ανάμεσα σε χορδές και σε βλέμματα.
Έφυγε όπως ήρθε
ψελλίζοντας 'σαν κι εμένα σκιά παλιά'.
Κι έμεινε η απουσία του
να παίζει την ίδια μονότονη νότα.
Για πάντα.
* στον Syd Barrett *


Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .