Το σήκωσε και το άδειασε μονορούφι.
Πρέπει από την ένταση να το δάγκωσε.
Τα θρύψαλα παρέσυραν το λαρύγγι στο βάθος.
-θρύψαλα πρέπει να ήταν-
Και μαζί κάτι πηχτό.
Χαμογέλασε στη σκέψη αυτού που φαντάστηκε.
Συνέχισε να χαμογελά
κι όταν είδε βαθυκόκκινο χρώμα να στάζει από τ' ακρόχειλα.
Ήταν δίκαιος θάνατος.
Και ποτέ άλλωστε δεν τον φοβήθηκε.
Όχι πως είχε πια καμιά σημασία όμως λίγο το ' χεις;
Καταπίνοντας τη φωνή της έμαθε
πως ποτέ δεν πατάμε τους όρκους που δίνουμε στις σιωπές.
και πως όταν διψάμε ό,τι γυρεύει ο νους μόνο πίνουμε.
Θα το ξέρει.. Για την άλλη ζωή ...
 |
| Barbara Bezina art |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .