Στήνω ολόγυμνη
καρτέρι στη γωνία.
Να εξοντώσω
- αν κάνει να περάσει -
τη ζωή.
Είναι φορές,
η ύπουλη,
που δίχως να ρωτά,
με πνίγει
ντύνοντας με ως το λαιμό.
Βλέπω
ανθρώπινες σκιές
στάζοντας
πάνω μου οξύ
να με ορέγονται.
Και με χλευάζει
η ίδια μου η φωνή:
- Είχες δεν είχες πάλι
έφτασες στην κόλαση.
-
-
Ριγώ
μπροστά στη γλύκα
του 'θανάτου' μου
που απλόχερα ο νους μου
μου σκορπά.
Με στέλνει
εκεί που θέλω να με στείλει
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .