Σκουριασμένες λαμαρίνες
που τρίζουν στις ράγες πάντα με ταξιδεύουν.
Παραλλήλως από κάθε στερεμένο Ιορδάνη.
Αδειάζοντας στον πυθμένα του
τη βροχή που αποθηκεύω στο νου.
Για τον κάθε επόμενο ...
Ας απόμεινα εγώ και μετά τα τριάντα τρία μου Δίχως Όνομα.
Αυτό μου 'λειπε δα .. Να αγιάσω ..
Θα διαλέξω εγώ τα νερά που θα βαφτιστώ
 |
| Pavel Hejný Photographer |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .