Μάτωνα
κάθε τόσο τις λέξεις.
Ανελέητα σε κομμάτια
έσπαγα το λυγμό τους.
Μ' εκδικούνταν
μονότονες
χρόνια ολάκερα .
Μία στάλα μονάχα
ηδονής λυγμό
στην απόγνωσή μου
αποζήτησα..
Μα εσύ το παράκανες .
Στην πλημμύρα του
μ' έχεις ρίξει να κολυμπώ .
Πώς με άκουσες;
Πού κρυβόσουν
και μου ξέφευγες τότε ;
 |
| Brooke Shaden photography |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .