Κοίτα
που ξεχνώ τ' όνομα του ...
Φεύγοντας,
με τις οπές στις παλάμες
ακόμη να χάσκουν,
να δεις
πως μας έρανε λήθη.
Θ' απαρνιόταν
κανείς τη θεότητα του
ν' αντικρίσει το φως
σε μιαν άτυχη Παλαιστίνη ;
ψεύτης ήταν
γι αυτό τους τον δείξαμε ...
και να δεις
- ξαναλέω -
φεύγοντας
πως μας έρανε λήθη.
Να εγώ
δε θυμάμαι - ας πούμε -
και πώς μπόρεσε κι έφυγε .
Έκτοτε,
δείχνουμε στους σφαγείς
της ζωής την κρυψώνα .
Για τριάντα αργύρια.
....Τη φορά.
και ακρέμαστοι,
κύμβαλα αλαλάζοντα,
ξεκουφαίνουμε
τους αμφισβητίες
του μεγαλείου μας
 |
| Elina Bobrova photography |
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .