Τα καλοκαίρια
τα 'κλεινα πάντα
σε παρένθεση.
Την έσπρωχναν
καμιά φορά
μα βία φτάναν
ως τα παραθύρια .
Τά εξαπέλυα μοναχά
όταν το γύρναγε
η βροχή
σε παραλήρημα.
Όταν μελάνιαζαν
τα κρύα,
λατρεμένα βράδια.
Όταν σκοτείνιαζαν
τα ολόφωτα λιβάδια
των Απρίληδων .
Όλοι σαν τα μικρά παιδιά
πώς χαίρονταν ...!
κι εγώ ...
κόλασης εισβολή τα έβλεπα
σε κουρασμένους παραδείσους .
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Η ευγένεια είναι αρχή .