Θανάτου αποσκευές ~Ελένη μαρθάρη

Με τα ανελέητα σύννεφα

τον ήλιο που μου κρύψαν,

τις πεθαμένες μου άνοιξες  

που Μάη δε γνωρίσαν,

το νυφικό που ανυπολόγιστη στιγμή

καρδιάς λοξέματα με ντύσαν

και τα κλουβιά τα άδεια

από δραπέτες όνειρα,

που ο νους και η ψυχή μου φυλακίσαν.

Πώς να τον εδιαβείς αλλιώς μονάχος σου το θάνατο ,

δίχως αυτά που στη ζωή σου σε τσακίσαν;

Daniel und Anja Mangatter photography