δεν μου δόθηκαν
όλες οι εικόνες
της εγκατάλειψης
γι αυτό τους πέταξα
ό,τι από ζωή βρήκα.
για να μάθουν πως κάποιοι
αγαπάνε αλλιώς.
κι όχι όλα τα λουλούδια
παρά μόνο τις παπαρούνες.
τις παπαρούνες που φυτρώνουν
σε αγαπημένα ερείπια
που έχουν ζήσει
τη ζωή τους στα άκρα
α...και τους κρίνους
που γιορτάζουν
της αναγέννησης
σαστισμένες
μανόλιες
σε πανάκριβα
μπουκάλια
αρωμάτων
πανικόβλητες
βλέπουν
να λούζομαι
απουσίες
που ζέχνουν.
σε δυο
σύμφωνα
χρωστούν
το γλιτωμό
απ' τη σήψη
μη βιαστείς
θυμήθηκα χώρια μέρες
γενναίων γιορτών πολέμου
με σφαίρες αγάπης σιροπιαστές
-
-
είχα ξεχάσει πώς έγινα έρωτας
και ψήνω πια αλμυρή σάρκα
ως που να γίνουν στάχτη
τα κάρβουνα επετείων.
άφηνε
μισοτρέχοντας
τη φούστα να φυσάει
καμώνονταν πως σκόνταφτε
η τύχη μαλακή κάθε φορά
-όπως την ήθελε-
συγκεχυμένη κι αλλοπαρμένη
γύρναγε πάντα στη δουλειά
κούμπωνε πρώτα το μυαλό της
και τραγουδώντας δυνατά
'τέρμα το διάλειμμα'
άρχιζε πάντα να του γράφει
